Mor mi er ei dronning. Skrevet av Ingeborg Bergstrøm. Illustrasjoner og animasjoner av Sigbjørn Vågenes.
Mor mi er ei dronning. Far min fekk eg aldri treffe. Han mista livet etter paringa. Har var ei drone. Ein flygemaur som omfamna mor mi i lufta, og laga meg på bakken.
Eg er jente-skogmauren, Mauranna. Visste du at eg er under ein centimeter lang, med både for- og bakkroppen min? At ein centimeter er like langt som tanna di? Som augeeplet ditt? Visste du at eg har seks bein slik som andre insekt?
Vil du høyra kva dronningmor fortalde meg om den første levetida mi? Ein dag vart mora mi tvinga ut av tua av ei anna dronning. På veg til ei ny hole i jorda, under ein stein, med meg i magen, blei eg og mor mi nesten etne av ein svolten raudstrupe.
Same dag var ein augestikker få millimeter frå å fange oss på bakken. Etter ein kvilepause høyrte me ein edderkopp kravla mot oss.
I siste liten klarte dronningmor mi å springa frå klørne hans til ein ny gøymestad. Omsider fann ho ei tue. Der blei eg fødd. Dronningmor mi gav meg mat heilt til eg vart fullvaksen.
Tua eller bolet er huset mitt. Me likar å bu der det er lyst og varmt. Derfor byggjer me tuene våre på stader med mest mogleg sollys.
Me er ein stor by på tusenar av maur. Faktisk 200 000 - 300 000! Like mange individ som på Island eller i Stavanger. Tua mi er nesten 200 år!
Der finst det hundrevis av rom og gangar. Der er me meste aktive på dagen.
Eg fekk mange søsken i det første maurkullet. Det er mest søstre av oss. Mange av dei er no blitt jordarbeidarar. Dei hentar mat til babylarvane.
Nokre av søskena mine er soldatar. Dei må av og til i krig om farlege maur eller insekt vil eta oss.
Andre søsken har i oppgåve å vera politi. Dei gir beskjed omat no er det trygt å gå ut av tua.
Eg er ein ganske flink jordbrukar også som spreier frøa til blåveisen og snøklokka, gullstjerna og kvitveisen.
Eg gneg av ein del av blåveisfrøet, det såkalla elaiosomet, og kastar det frå meg når eg er mett. På den måten er eg frøspreier og gardbrukar. Kjeven min er ganske sterk. Eg er som ein bulldosar. Med kjeven kan eg bera proteinmaten min som biller og
Eg og alle maur elskar det søte, som honningdugg. Det er bladlussukker som eg sug frå bladlusa om eg kitlar følehorna til ho. Det er noko av det beste eg veit. Den flinkaste maurbonden er bladkuttarmauren. Han dyrkar sin eigen middag. Det er sopp!
Eg og dei andre maurane samarbeider ved at me snakkar med kvarandre ved hjelp av kjemiske stoff. Då kan eg fortelja vidare så hundrevis av maur kor det er best å beskytte larvane. Kor eg finn maten. Og kor me kan lagra han.
Neste gong du ser meg kan du gjerne tenka over: At du og eg er litt like? At me er like verdifulle? At me begge hjelper dei som betyr noko for oss? At meg kan bli endå flinkare til å samarbeide? Slik at me alle kjenner oss trygge? Og alle kjem me

Mor mi er ei dronning - uten lyd, med tekst

Skrevet av: Ingeborg Bergstrøm
Illustrasjoner: Sigbjørn Vågenes
Digital tilpassing: Camilla Skogseth Clausen

Mor mi er ei dronning forteller fakta om mauren via et innblikk i livet til skogsmauren Mauranna. Denne versjonen en versjon som er tilnærmet lik den berikete, men uten animasjoner og lyd. Denne kan oppleves på stor skjerm for de yngste leserne og få teksten opplest av lærer. Men den kan også leses individuelt av større elever. Her må man vurdere målgruppens behov.

Den gir et fin utgangspunkt for litterære samtaler og refleksjoner rundt flere tema.

Previous

Mor mi er ei dronning - med lyd og animasjoner
Next

Mor mi er ei dronning - uten tekst